Fortuinstraat 56 2800 Mechelen

T +32 (0) 15 42 22 01

F +32 (0) 15 41 99 28

www.vvpt.be

vvpp@pandora.be

Standpunt van de Raad van Bestuur (RvB) van de Vlaamse Vereniging voor Psychoanalytische Therapie vzw (VVPT vzw) betreffende de wettelijke regeling van de titel ‘psychotherapeut’ en de uitoefening van psychotherapie.

Oktober 2006

De Raad van Bestuur van de VVPT onderschrijft de noodzaak van een wettelijke regeling betreffende de wettelijke erkenning van de titel van ‘psychotherapeut’. Ook ten aanzien van de uitoefening van de psychotherapie is er nood aan een wettelijk kader dat toetsbare kwaliteitscriteria vastlegt in het belang van de patiënt.

Onze vereniging erkent personen die een universitaire vooropleiding genoten in de psychiatrie, psychologie, pedagogie of in een andere menswetenschap, mits het bewijs wordt geleverd van persoonlijke geschiktheid, het vruchtvol doorlopen van een klinische stage en het beschikken over een voldoende achtergrond van psychologische kennis. Daarenboven volgden de aldus erkende psychotherapeuten een psychoanalytische psychotherapieopleiding die voldoet aan de criteria zoals omschreven in het advies van de Hoge Gezondheidsraad. De RvB is dus van mening dat personen die nu erkend zijn door onze vereniging dit ook in de toekomst zullen blijven.

Wat betreft de inhoud van een wettelijke regeling meent de RvB dat de geestelijke gezondheidszorg conceptueel en organisatorisch niet te onderscheiden is als een afzonderlijke sector in de geneeskunde (zoals gedefinieerd in het KB 78). De adviestekst van de Hoge Gezondheidsraad over de psychotherapie is een consensusdocument. Dit advies vormt een wetenschappelijke basis voor een wettelijke regeling voor de psychotherapie.

In de inhoudelijke definitie van psychotherapie zoals specifiek omschreven in voornoemd advies vervangen we de woorden ‘psychologisch’ door ‘psychisch’. Mensen hebben psychische klachten, geen psychologische. Dit laatste woord verwijst immers naar de psychologie als wetenschap, niet naar de psyche van een mens.

“Psychotherapie is een behandelingsvorm in de gezondheidszorg waarin men op een consistente en systematische wijze een samenhangend geheel van psychologische middelen (interventies) hanteert, die geworteld zij binnen een

psychologisch wetenschappelijk referentiekader. Ze wordt uitgeoefend door iemand die daartoe opgeleid is, binnen een relatie psychotherapeut-patiënt/cliënt, om psychische moeilijkheden, conflicten en stoornissen bij de patiënt/cliënt op te heffen of te verminderen. De patiënt/cliënt kan een individu zijn, maar ook een sociaal systeem (paar, gezin, groep). Het (individu, sociale systeem) heeft problemen of klachten waarvoor het hulp zoekt. Deze klachten en problemen hebben betrekking op psychische, somatische en sociale facetten van zijn functioneren. Ze worden gezien vanuit de persoonlijke subjectiviteit van de patiënt/cliënt, met name:

-ofwel intrapsychische conflicten, ontstaan in de loop van de ontwikkeling;

-ofwel belevingsproblemen;

-relatieproblemen binnen één of meerdere systemen, waarvan de patiënt/cliënt deel uitmaakt;

-gedragsproblemen en somatische symptomen.

In de regel versterken en onderhouden deze problemen elkaar.”

Psychotherapie is een gespecialiseerde activiteit van bepaalde gezondheidszorgberoepen. Voor de erkenning als gezondheidszorgberoep met de mogelijkheid tot specialisatie in psychotherapie komen in aanmerking, behalve artsen, klinisch psychologen, seksuologen en orthopedagogen.

Voor wat betreft de specifieke bevoegdheid op het vlak van het autonoom stellen van diagnoses en het autonoom beoefenen van psychotherapie komt er best ook een wettelijke regeling die deze bevoegdheden per gezondheidszorg

beroep vastlegt.

Een psychotherapieopleiding moet niet noodzakelijk georganiseerd worden door een universiteit. In het licht van bestaand effectiviteitsonderzoek en met het oog op de wetenschappelijke onderbouwing van het referentiekader is samenwerking met een universiteit wel wenselijk.

De aard van het psychotherapeutisch werk veronderstelt een permanente opleiding en vorming, ook nadat de specialisatie en erkenning werd behaald.

Uit het voorgaande moge voldoende blijken dat de Raad van Bestuur besluit dat een wettelijke regeling van de titel ‘psychotherapeut’ en het bedrijven van psychotherapie als een professionele activiteit noodzakelijk is.

Deze wettelijke regeling wordt best losgekoppeld van de wettelijke erkenning als gezondheidszorgberoep van klinisch psycholoog, klinisch orthopedagoog en klinisch seksuoloog waarvoor zowel inhoudelijk als formeel nu reeds voldoende basis bestaat.

Psychotherapeuten vormen geen afzonderlijk gezondheidszorgberoep maar oefenen een gespecialiseerde activiteit uit binnen bepaalde erkende gezondheidszorgberoepen.

Het voorontwerp van wetsontwerp van de heer Demotte vormt derhalve geen goede basis voor een wettelijke regeling van de titel ‘psychotherapeut’ en de uitoefening van psychotherapie.

Namens de Raad van Bestuur

Erik Ceysens, MD Nicole Vliegen, PhD

Psychiater-psychotherapeut Psycholoog-psychotherapeut

Bestuurslid Voorzitter